• [ Pobierz całość w formacie PDF ]
    {0}{160}Tłumaczenie by Steph |Dopasowanie ^NoName^| Poprawki po w/w STE{336}{401}AMELIA{456}{633}(dokładnie: Wspaniałe Przeznaczenie|Amelii Poulain){864}{960}Trzeciego wrzeœnia 1973 roku|o 18.22 i 32 sekund,{961}{1104}Mucha pochodzšca z Kalifornii,|uderzajšca skrzydłami 14670 razy na minutę,{1105}{1263}Pojawiła się na ulicy Vincent na Monmartre.{1297}{1436}W tej samej chwili, na tarasie pewnej|restauracji niedaleko Moulin de la Galai{1437}{1507}Wiatr podnosił obrusy|i wprawiał stojšce kieliszki w taniec{1508}{1585}Z dala od uwagi innych.{1586}{1726}W tej samej chwili, na pištym piętrze,|przy ulicy Troudair 28 w 19-tej dzielnicy{1727}{1787}Eugene Ternau wracajšc od swojego|najlepszego przyjaciela Emila Magenot{1788}{1936}Wymazywał jego adres w swoim notatniku.{1994}{2113}Cišgle w tym samym momencie,|plemnik wyposażony w chromosom X{2114}{2212}Należšcy do pana Rafaela Poulain,|połšczył się z komórkš pani Poulain{2213}{2273}Powodujšc zapłodnienie{2274}{2457}A w końcu po 9 miesišcach|przyjœcie na œwiat Amelii.{4855}{4986}Ojciec Amelii, były lekarz wojskowy,|pracujšcy w zakładzie w Rodiendebat.{4987}{5046}ŒCIŒNIĘTE USTA - OZNAKA BRAKU SERCA.{5047}{5225}Czego Rafael Poulain nie lubi:|sikania obok kogoœ,{5239}{5359}Nabijania się z jego sandałków,{5360}{5479}Uczucia, że gdy wychodzi|z basenu, klejš się mu gacie.{5480}{5599}I w końcu to, co lubi:|zrywać tapetę,{5600}{5719}Ustawiać swoje buty w rzędzie|i czyœcić je starannie,{5720}{5839}Opróżniać swojš skrzynkę|z narzędziami, by jš wyczyœcić,{5840}{5912}A następnie wszystko włożyć, jak było.{5913}{5984}Matka Amelii, typowa "matka polka"{5985}{6082}Nauczycielka pochodzšca|z Boudnion, znerwicowana.{6083}{6134}TIK - ZNAK PODDENERWOWANIA{6135}{6296}Amandin Poulain nie lubi:|pomarszczonych ršk przy kšpieli,{6297}{6392}Dotykania przez kogoœ,|kogo nie lubi,{6393}{6483}Odgniecionej poduszki|na policzku co ranek.{6484}{6561}Amandin Poulain lubi:|kostiumy łyżwiarzy figurowych,{6562}{6657}Polerowanie podłogi na błysk,{6658}{6777}Opróżnianie swojej torebki,|wyczyszczenie jej,{6778}{6873}A następnie|ułożenie wszystkiego tak, jak było.{6874}{6964}Amelia ma 6 lat.{6970}{7029}Jak wszystkie małe dziewczynki,{7030}{7124}Chciałaby, by ojciec wzišł jš|w ramiona od czasu do czasu.{7125}{7225}Lecz jedyny kontakt fizyczny, jaki|z nim miewa, jest podczas regularnych badań.{7226}{7264}Dziewczynka, zbulwersowana|tš niezwykłš zażyłoœciš,{7265}{7349}Nie może powstrzymać swojego|serduszka od bicia jak szalone.{7350}{7426}Przez to ojciec uważa,|że cierpi ona na wadę serca.{7427}{7528}Przez tę chorobę|mała Amelia nie chodzi do szkoły.{7529}{7594}Matka udziela jej lekcji.{7595}{7684}Kury często wysiadujš jajka w klasztorach.{7685}{7850}Kury często - œwietnie|- Wysiadujš...|- le -{7860}{7929}Pozbawiona kontaktu z innymi dziećmi,{7930}{8016}Balansujšc pomiędzy nerwicami|matki i dystansem ojca,{8017}{8099}Amelia znajduje schronienie|w nierealnym œwiecie.{8100}{8195}W tym œwiecie płyty|robi się tak, jak naleœniki,{8196}{8443}A żona sšsiada, będšca w œpišczce|od 2 miesięcy, jest obudzona do końca życia.{8485}{8604}Jedyny przyjaciel Amelii ma na imię Kaszalot.{8605}{8868}Niestety rodzinna atmosfera przyprawiła|zwierzaka o nerwice i skłonnoœci samobójcze.{9086}{9229}Próby samobójstwa Kaszalota|jeszcze bardzie powiększały stres matki.{9230}{9318}Klamka zapadła.{10095}{10149}Dla pocieszenia Amelii,{10150}{10355}Matka kupiła jej aparat fotograficzny|Kodaka, "prawie nówkę".{10480}{10570}Sšsiad wykorzystujšc jej naiwnoœć|próbuje wmówić,{10571}{10671}Że aparat jest zepsuty|i wywołuje wypadki.{10672}{10860}Po całym popołudniu robienia zdjęć, wieczorem zwštpiła.{10864}{10982}Usiadła w fotelu obcišżona|odpowiedzialnoœciš za ogromny pożar,{10983}{11080}Wykolejenie pocišgu|i katastrofę Boeinga 747.{11081}{11192}Kilka dni póŸniej dowiadujšc się,|że sšsiad z niej zakpił,{11193}{11313}Amelia decyduje się zemœcić.{12187}{12282}PóŸniej, pewnego dnia - tragedia.{12283}{12400}Jak co roku, zapalajš œwieczkę w koœciele|Notre Dame, by niebiosa zesłały braciszka.{12401}{12460}OdpowiedŸ niebios, 3 minuty póŸniej.{12461}{12587}Niestety, to nie kolejny dar niebios,|lecz turystka z Quebec, Marion Bouchard,{12588}{12690}Która postanowiła skończyć z życiem.{12691}{12786}Amandin Poulain, matka - polka,|ginie na miejscu.{12787}{12931}Po œmierci matki Amelia|staje twarzš w twarz z ojcem,{12932}{13051}Jeszcze bardziej zamkniętym w sobie.{13052}{13149}Angażuje się on z uporem maniaka{13150}{13267}W konstrukcję małego mauzoleum|na prochy żony.{13268}{13386}Mijajš dni, miesišce, lata.{13485}{13593}Œwiat wydawał się tak obcy,|że Amelia wolała być z dala,{13594}{13699}Do czasu gdy doroœnie.{13821}{13964}5 lat póŸniej Amelia jest kelnerkš|w restauracji na Monmartre.{13965}{14045}Deux Moulins.{14062}{14229}Mamy 29 sierpnia, w cišgu 48 godzin|los Amelii Poulain się zachwieje.{14230}{14373}Ale ona nic o tym nie wie, dla niej|jest życie wœród kolegów i bywalców kafejki.{14374}{14505}Ona to Suzanne, szefowa. Trochę|utyka, lecz nigdy nie upuœciła kieliszka.{14506}{14565}Gdy była młoda, wykonywała|akrobacje na koniu w cyrku.{14566}{14651}Lubi: sportowców płaczšcych|po porażce.{14652}{14782}Nie lubi:|ojców poniżanych w obecnoœci dziecka.{14783}{14974}Przy Tabat to Gorgette, hipochondryczka.|Jak nie ma migreny - ma kaszel.{14975}{15094}A oto i Gina, koleżanka Amelii,|jej babka była znachorkš.{15095}{15190}Co lubi: strzelać z koœci.{15191}{15291}Widuje się również|pewnego niespełnionego pisarza.{15292}{15382}To, czego nie lubi, to oglšdać|torreadora nabijanego na rogi byka.{15383}{15479}Typek obserwujšcy wszystkich|to Joseph, kochanek zazdrosny o Ginę.{15480}{15599}Szpieguje jš całymi dniami,|czy nie znalazła sobie kogoœ.{15600}{15743}Jedynš rzeczš, którš lubi|to strzelanie z plastikowych opakowań.{15744}{15809}A oto i Filomena, stewardesa.{15810}{15890}To Amelia opiekuje się|jej Rodrigiem, gdy ta wyjeżdża.{15891}{15936}Kot lubi dŸwięk miski na kafelkach{15937}{16056}Oraz nasłuchiwanie opowieœci dla dzieci.{16057}{16176}Nie, dziękuję, panienko, nigdy nie pracuję w niedziele.{16177}{16285}Często rankiem Amelia wsiada|do pocišgu, by odwiedzić ojca.{16286}{16320}Czemu nie korzystasz w emerytury?{16321}{16368}By robić co?{16369}{16458}Podróżować,|nigdy nie wyjechałeœ z miasta.{16459}{16553}Gdy ja i matka byliœmy młodzi,|zawsze chcieliœmy podróżować.{16554}{16705}Ale nie mogliœmy,|z powodu twojego serca.{16706}{16801}A teraz, teraz...{16802}{16921}Niekiedy, w pištkowe wieczory,|Amelia chodzi do kina.{16922}{17067}Uwielbiam oglšdać twarze innych ludzi.{17163}{17282}Lubię znajdować szczegóły,|których inni nie widzš.{17283}{17400}Z drugiej strony, nie lubię,|gdy w starych amerykańskich filmach{17401}{17474}Facet kierujšc, nie patrzy na drogę.{17475}{17594}Amelia nie ma faceta swego życia.{17595}{17706}Próbowała raz czy dwa,|lecz rezultaty były niezadowalajšce.{17707}{17883}Lubi jednak maleńkie przyjemnoœci:|zanurzanie ręki w worek z ziarnem,{17884}{18027}Łamanie łyżeczkš skorupki|w przypalonej œmietance{18028}{18178}I na koniec, puszczanie kaczek na wodzie.{19086}{19157}On - to człowiek szkło.{19158}{19272}Z powodu choroby genetycznej|jego koœci pękajš jak kryształ.{19273}{19350}To dlatego wszystkie meble|ma owinięte w gšbki.{19351}{19417}Zwykły uœcisk dłoni|może mu złamać rękę.{19417}{19500}Od 20 lat mieszka sam,|nie wychodzšc na zewnštrz.{19500}{19589}Przez 20 lat nic się nie zmieniło.{19590}{19687}Amelia cišgle znajduje|schronienie w samotnoœci.{19688}{19750}Zadaje sobie idiotyczne pytania|na temat ludzi z miasta,{19750}{19830}Którego widok rozcišga się|przed jej oczyma.{19830}{19963}Ile par, dokładnie w tym momencie,|przeżywa orgazm.{20147}{20185}15.{20191}{20292}I w końcu, w południe 30 sierpnia 1997|roku zdarza się coœ,{20293}{20373}Co zakłóci życie Amelii.{20432}{20527}Księżna Yorku, Diana, zginęła|w wypadku samochodowym w Paryżu...{20528}{20766}razem ze swoim przyjacielem,|milionerem saudyjskim Dodim Al Fayedem...{21826}{21969}Jedynie odkrywca grobowca Tutenhamona|mógłby zrozumieć odczucia Amelii,{21970}{22200}Podczas odkrywania skrzynki skarbów,|ukrytej przez chłopca 40 lat temu.{22235}{22426}31 sierpnia, o 4 rano, olœniewajšcy|pomysł przychodzi do głowy Amelii.{22427}{22498}Znajdzie właœciciela skrzyneczki|i odda mu skarb.{22499}{22570}Jeżeli ma z tym jakiœ zwišzek, to pewne,{22571}{22759}Będzie wpływać na życie innych,|jeżeli nie, to szkoda.{22836}{22932}O, panienka z pištego piętra,|nieczęsto paniš widzę.{22932}{23023}Przepraszam, chłopczyk mieszkajšcy|w moim mieszkaniu w latach 50-tych,{23024}{23075}Czy coœ to pani mówi?{23076}{23123}Proszę wejœć na kieliszek Porto.{23124}{23261}- Nie, dziękuję.|- Ależ proszę, zamknie pani drzwi.{23268}{23363}A tak, mały chłopczyk, ja takich|znam, na poczštku jest milutki:{23364}{23460}Œnieżki, kasztany.|Ja znam chłopaków.{23461}{23532}Kiedy pani zaczęła tu mieszkać?{23533}{23676}W 1964 roku,|ludzie pani nie powiedzieli?{23677}{23772}Dziwi mnie to wszystko, usišdzie pani.{23773}{23860}Mój mšż pracował w ubezpieczeniach,|a ludzie cišgle mówili,{23861}{23944}Że sypia ze swojš sekretarkš.{23965}{24109}Podobno szlajali się po wszystkich|hotelach i to nie byle jakich.{24110}{24229}Żeby rozłożyć nogi, ta sekretarka|potrzebowała atłasów.{24230}{24321}PóŸniej zaczšł podkradać z kasy,|najpierw po trochu,{24322}{24397}A póŸniej 50 milionów od razu{24398}{24469}I oboje polecieli do Pampy.{24470}{24517}Proszę pić.{24518}{24589}20-tego stycznia 1970 roku,{24590}{24686}Ktoœ zadzwonił do drzwi,|ładnie, mój mšż nie żyje.{24687}{24806}Wypadek samochodowy|w Ameryce Południowe... [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • wzory-tatuazy.htw.pl