• [ Pobierz całość w formacie PDF ]
    Aby rozpocząć lekturę,
    kliknij na taki przycisk ,
    który da ci pełny dostęp do spisu treści książki.
    Jeśli chcesz połączyć się z Portem Wydawniczym
    LITERATURA.NET.PL
    kliknij na logo poniżej.
    ANTONI MALCZEWSKI
    MARIA.
    POWIEŚĆ
    UKRAIŃSKA
    Tower Press 2000
    Copyright by Tower Press, Gdańsk 2000
    2
    DO JAŚNIE WIELMOŻNEGO
    JULIANA NIEMCEWICZA
    Dawno już nie doznana pociecha ożywia serce moje w chwili, w której mi wolno,
    przypisując JWPanu tę powieść, publicznie wyrazić uwielbienie dla Jego charakteru i
    tej niezmordowanej życiem świetnej wyobraźni a pełnej wdzięków erudycji, jakich nie
    przestajecie używać na wzbogacenie literatury polskie) w coraz nowe i tak szacowne
    dzieła. Nie dziw, że mnie to bardzo podchlebia, iż mi pozwalacie ozdobić karty moje
    Waszym imieniem, kiedy dusza każdego rodaka lubi się karmić słodyczą Waszego
    pióra i nie tylko mój umysł rad się przegląda w biegu czystym i użytecznym Waszego
    życia; więcej powiem - i nikt mnie o przesadę nie oskarży - imię Wasze jest dla mło-
    dych Polaków noszonym przy sercu zabytkiem, bośmy się o Waszej sławie jeszcze od
    naszych ojców dowiedzieli, a Wy czarownym sposobem przypominacie się ciągle na-
    szej wdzięczności. Nie znajdziecie w moich wierszach tego powabu, który swoim
    nadawać umiecie; tęskne i jednostajne jak nasze pola i jak mój umysł, ciemną tylko
    farbą zakryślą Wam nie wykończone obrazy: ale jeśli ten hołd słaby oddany Waszej
    zasłudze wznieci w Was jakie miłe uczucie, już ja wtedy hojnie zapłacony będę za
    moje posępne malowidło, kiedy się choć chwilę zastanowicie, jak to ziomkowie wy-
    soko cenić umieją Wasze przymioty i prace.
    Jaśnie Wielmożnego WPana
    najniższy sługa
    Malczeski
    3
    PIEŚŃ PIERWSZA
    Wszystko się dziwnie plecie
    Na tym tu biednym świecie:
    A kto by chciał rozumem wszystkiego dochodzić,
    I zginie, a nie będzie umiał w to ugodzić.
    Jan Kochanowski.
    I
    Ej! Ty na szybkim koniu gdzie pędzisz, kozacze?.
    Czy zaoczył zająca, co na stepie skacze?
    Czy rozigrawszy myśli, chcesz użyć swobody
    I z wiatrem ukraińskim puścić się w zawody?
    Lub może do swej lubej, co czeka wśrzód niwy,
    Nucąc żałośną dumkę lecisz niecierpliwy?
    Bo i czapkęś nasunął, i rozpuścił wodze,
    A długi tuman kurzu ciągnie się na drodze.
    Zapał jakiś rozżarza twojej twarzy śniadość
    I jak światełko w polu błyszczy na niej radość,
    Gdy koń, co jak ty, dziki, lecz posłuszny, żyje,
    Porze szumiący wicher wyciągnąwszy szyję.
    Umykaj, Czarnomorcu , z swą mażą skrzypiącą,
    Bo ci synowie stepu twoją sól roztrącą.
    A ty, czarna ptaszyno, co każdego witasz
    I krążysz, i zaglądasz, i o coś się pytasz,
    Spiesz się swą tajemnicę odkryć kozakowi -
    Nim skończysz twoje koło, oni ujść gotowi.
    II
    Pędzą - a wśrzód promieni zniżonego słońca,
    Podobni do jakiego od Niebianów gońca -
    4
    [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • wzory-tatuazy.htw.pl