-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Aneta Kosińska, Aleksandra Lemiesz
Sprawozdanie
Fluorymetryczne oznaczanie tryptofanu w białkach
Celem ćwiczenia było zapoznanie się ze zjawiskiem fluorescencji. Polega ono na emitowaniu światła przez wzbudzony atom lub cząsteczkę. Zjawisko uznaję się za fluorescencję, gdy po zaniku czynnika pobudzającego następuje szybki zanik emisji w czasie około 10−8 s. Gdy czas zaniku jest znacznie dłuższy, to zjawisko jest uznawane za fosforescencję. Poza omówionym wcześniej zagadnieniem, celem ćwiczenia było fluorymetryczne oznaczenie zawartości tryptofanu w białku. Fluorymetryczne właściwości reszt tryptofanu są uzależnione od otoczenia chromoforu, w tym przede wszystkim od lokalizacji w łańcuchu polipeptydowym oraz ładunku sąsiednich reszt aminokwasowych. Poza tym zastosowanie wewnętrznego standardu pozwala na ilościowe oznaczenie tryptofanu w białkach zawierających ugrupowania pochłaniające w zakresie 290-370 nm, takie jak nukleotyd flawinowy, hem lub fosforan pirydoksalu.
Urządzeniem do pomiaru fluorescencji jest spektrofluorymetr, zasada jego działania jest następująca: promieniowanie elektromagnetyczne z odpowiedniego źródła światła (lampa) dostaję się do monochromatora wzbudzającego (pryzmat lub siatka dyfrakcyjna). Z monochromatora wiązka światła o konkretnej długości przechodzi przez kuwetę zawierającą substancję badaną (mającą właściwości fluorescencyjne) i wchodzi do monochromatora emisyjnego, który analizuję wiązkę światła, emitowanego przez wzbudzone cząsteczki, prostopadle do wiązki światła wzbudzającego. Fluorescencja dla wydzielonej długości fali mierzona jest za pomocą detektora natężenia promieniowania (fotopowielacz).
Metody fluorescencyjne znajdują zastosowanie w dziedzinach: farmacji (badania metabolizmu), medycyny i analizy klinicznej (oznaczanie witamin, enzymów), biochemii (detekcja i oznaczanie śladowych enzymów, lipidów), detekcji śladowych komponentów w produktach spożywczych, analiza organiczna i nieorganiczna (oznaczanie wszelkich substancji fluoryzujących).
1.Tabele z wartościami dotyczące wykresów widm:
Tabela dotycząca wykresu 1
Tabela dotycząca wykresu 2
Tabela dotycząca wykresu 3
Długość fali [nm]
Absorbancja [A]
Długość fali [nm]
Emisja fluorescencji [j.u]
Długość fali [nm]
Emisja fluorescencji [j.u]
240,13
0,30186
230
44,4618
320
65,5548
245,10
0,31887
240
196,4522
330
137,3176
250,08
0,38669
250
227,6452
340
202,5944
255,05
0,50185
260
170,7091
350
249,4725
260,02
0,63243
270
124,011
360
265,616
265,11
0,75244
280
111,3181
370
242,1294
270,09
0,82477
290
185,2384
380
196,8724
275,06
0,83319
300
173,4827
390
150,3547
280,03
0,83885
310
15,4824
400
111,447
285,01
0,70377
320
2,2140
410
78,2626
290,10
0,5190
420
53,4236
295,07
0,20162
300,04
0,0799
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- wzory-tatuazy.htw.pl