• [ Pobierz całość w formacie PDF ]

    Aneta Kosińska, Aleksandra Lemiesz

     

    Sprawozdanie

    Fluorymetryczne oznaczanie tryptofanu w białkach

     

    Celem ćwiczenia było zapoznanie się ze zjawiskiem fluorescencji. Polega ono na emitowaniu światła przez wzbudzony atom lub cząsteczkę. Zjawisko uznaję się za fluorescencję, gdy po zaniku czynnika pobudzającego następuje szybki zanik emisji w czasie około 10−8 s. Gdy czas zaniku jest znacznie dłuższy, to zjawisko jest uznawane za fosforescencję. Poza omówionym wcześniej zagadnieniem, celem ćwiczenia było fluorymetryczne oznaczenie zawartości tryptofanu w białku. Fluorymetryczne właściwości reszt tryptofanu są uzależnione od otoczenia chromoforu, w tym przede wszystkim od lokalizacji w łańcuchu polipeptydowym oraz ładunku sąsiednich reszt aminokwasowych. Poza tym zastosowanie wewnętrznego standardu pozwala na ilościowe oznaczenie tryptofanu w białkach zawierających ugrupowania pochłaniające w zakresie 290-370 nm, takie jak nukleotyd flawinowy, hem lub fosforan pirydoksalu.

                  Urządzeniem do pomiaru fluorescencji jest spektrofluorymetr, zasada jego działania jest następująca: promieniowanie elektromagnetyczne z odpowiedniego źródła światła (lampa) dostaję się do monochromatora wzbudzającego (pryzmat lub siatka dyfrakcyjna). Z monochromatora wiązka światła o konkretnej długości przechodzi przez kuwetę zawierającą substancję badaną (mającą właściwości fluorescencyjne) i wchodzi do monochromatora emisyjnego, który analizuję wiązkę światła, emitowanego przez wzbudzone cząsteczki, prostopadle do wiązki światła wzbudzającego. Fluorescencja dla wydzielonej długości fali mierzona jest za pomocą detektora natężenia promieniowania (fotopowielacz).

                  Metody fluorescencyjne znajdują zastosowanie w dziedzinach: farmacji (badania metabolizmu), medycyny i analizy klinicznej (oznaczanie witamin, enzymów), biochemii (detekcja i oznaczanie śladowych enzymów, lipidów), detekcji śladowych komponentów w produktach spożywczych, analiza organiczna i nieorganiczna (oznaczanie wszelkich substancji fluoryzujących).

     

    1.Tabele z wartościami dotyczące wykresów widm:

     

    Tabela dotycząca wykresu 1

    Tabela dotycząca wykresu 2

    Tabela dotycząca wykresu 3

    Długość fali [nm]

    Absorbancja [A]

    Długość fali [nm]

    Emisja fluorescencji [j.u]

    Długość fali [nm]

    Emisja fluorescencji [j.u]

    240,13

    0,30186

    230

    44,4618

    320

    65,5548

    245,10

    0,31887

    240

    196,4522

    330

    137,3176

    250,08

    0,38669

    250

    227,6452

    340

    202,5944

    255,05

    0,50185

    260

    170,7091

    350

    249,4725

    260,02

    0,63243

    270

    124,011

    360

    265,616

    265,11

    0,75244

    280

    111,3181

    370

    242,1294

    270,09

    0,82477

    290

    185,2384

    380

    196,8724

    275,06

    0,83319

    300

    173,4827

    390

    150,3547

    280,03

    0,83885

    310

    15,4824

    400

    111,447

    285,01

    0,70377

    320

    2,2140

    410

    78,2626

    290,10

    0,5190

     

     

    420

    53,4236

    295,07

    0,20162

     

     

     

     

    300,04

    0,0799

     

     

     

    ... [ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • wzory-tatuazy.htw.pl