-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Anna Kamieńska – ur. 12 kwietnia 1920 r. w Krasnymstawie (woj. lubelskie), zmarła 10 maja 1986 r. w Warszawie.Pracowała jako redaktor w pismach: „Wieś”, „Nowa Kultura”, „Twórczość”. Debiut Wychowanie [Wiersze]. Warszawa: KiW 1949.
Aleksander Wilkoń Poezja Anny Kamieńskiej, W: Debiuty poetyckie 1944 -1960
I
Anna Kamieńska jest znakomitą tłumaczką słowiańskiej poezji ludowej, publicystką i krytykiem poezji, autorką tomu opowiadań, pisze utwory dla dzieci. Poezja stanowi jednak główną dziedzinę jej twórczości o czym świadczy ilość wydanych tomików – 9.
Wiersze Kamieńskiej nie prezentują jednorodnego materiału: wewnętrzny układ elementów poetyckich tworzy nierzadko siatkę napięć, kontrastowe zderzenie stanowią istotny składnik struktury niejednego wiersza.
Wcielenia poetyckie Kamieńskiej:
1. Poezja „otwierająca wszechświat”, utrzymana w stylu patetyczno – dyskursywnym.
Cechy:
· dowodzenie
· skłonność do posługiwania się pojęciami abstrakcyjności
· przekazywanie treści pozajednostkowej, służącej często dydaktycznym zamierzeniom
2. Poezja spraw intymnych, konkretnych
· nawiązuje do liryki opisowej
· ilustruje sensualny obraz świata
Trzy okresy twórczości Kamieńskiej:
1. lata 1945 – 1949
2. okres realizmu socjalistycznego, przedłużony wierszami rozrachunkowymi
3. okres prawdziwego przełomu (nowego debiutu), który zarysował się najsilniej w tomiku W oku ptaka (1960)
Utwory sprzed 1950 roku:
· przedstawiają autentyczniejszy portret poetycki, ambitniejsze poszukiwania
· zamyślenia nad doświadczeniami przeszłości , akcenty pesymizmu
· próby otrząśnięcia się z urazów okupacyjnych, znalezienia swojego miejsca w rzeczywistości
· w zakresie środków poetyckich widać wpływ poezji poawangardowej, dążenie do odpoetycznienia, przejawiające się , m.in. w nawiązaniu do potocznych struktur wypowiedzi, czy w ograniczeniu metaforyki
· motyw narodzin i macierzyństwa ( Kwiaty i owoce, Genezis)
· ekspresyjne, ruchowe czasowniki
· słownictwo silnie nacechowane pod względem zabarwienia, odnoszące się do sfery biologii ( „ krwawe wątrobiane głębie”, powieki oblane posoką”)
Ogólne właściwości liryki Kamieńskiej, tworzące trwałą tradycję:
· brak ironii, nadrealistycznej fantastyki i groteski
· tworzenie symbolicznych obrazów przy równoczesnym dążeniu do zrównania znaku z rzeczą
· silne związki z poezja i kulturą starożytną, a przede wszystkim z poezją ludową
· kontrast ( zderzenie pojęć abstrakcyjnych z konkretnymi, metafor i symboli z opisem nie zmetaforyzowanym)
· dążenie do narzucenia wierszowi rygorów kompozycyjnych, zwartości i kondensacji całej wypowiedzi
II
Głównym motywem utworów poetki jest śmierć. Śmierć obdarta ze swojego dostojeństwa, nie będąca klasycznym „kresem wędrówki”. Brak u niej przemilczeń stonowania opisów, umiaru. Tam, gdzie pada akcent na treści psychiczne (np. w trenach poświęconych śmierci matki) tam wszystkie wspomniane przymioty występują.
Z motywem śmierci związany jest też drugi ważny motyw w twórczości poetki. jest to motyw urodzin, macierzyństwa, ciąży. Zazwyczaj narodziny- śmierć tworzyły antytezę. Niektóre wiersze poetki zbijają jednak ten powielany pogląd. Narodziny są tu jakby początkiem oddania się władzy śmierci, która z tym momentem zaczyna sprawować swoje „opiekuńcze” funkcje.
Jaśniejszy motyw poezji Kamieńskiej wiąże się z jej filozofią przyrody. Poetka próbuje odbudować pierwotną łączność podmiotu ze światem przyrody, traktując rzeczy i zjawiska tak, jak gdyby były one psychicznymi substancjami.
Jedność z przyrodą jest jednością w cierpieniu i trwodze, które stanowią nie tylko istotę ludzkiej egzystencji, ale wszelkiego istnienia.
2
- zanotowane.pl
- doc.pisz.pl
- pdf.pisz.pl
- wzory-tatuazy.htw.pl